Ostatnie posiedzenie Rady Powiatowej DIR Powiatu Oleśnickiego w 2018 r.

13 grudnia 2018 r. w siedzibie Starostwa Powiatowego w Oleśnicy odbyło się posiedzenie Rady Powiatowej DIR Powiatu Oleśnickiego. W posiedzeniu licznie udział wzięli zaproszeni goście: Pan Ryszard Borys – Wiceprezes Dolnośląskiej Izby Rolniczej; Pan Jan Dżugaj – Starosta Oleśnicki; Pan Czesław Teleszko – Powiatowy Zespół Doradztwa Rolniczego w Oleśnicy, Pan Henryk Bajcar – Powiatowy Lekarz Weterynarii w Oleśnicy; Pan Michał Ciura – Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej we Wrocławiu, Nadzór Wodny w Namysłowie; Pan Arkadiusz Tracz – Biuro Powiatowe ARiMR w Oleśnicy z/s w Sycowie; Pan Dawid Samulski – redaktor „Gazety Sycowskiej” oraz członkowie Rady Powiatowej DIR Powiatu Oleśnickiego. Posiedzenie Rady Powiatowej prowadził Pan Jan Smorawski w zastępstwie nieobecnego Przewodniczącego Pana Dionizego Prusiewicza, który powitał zaproszonych gości oraz delegatów i rozpoczął posiedzenie Rady.

Na początku spotkania miało miejsce uroczyste wręczenie odznaczeń osobom szczególnie zasłużonym dla rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich Powiatu Oleśnickiego oraz zaangażowanych w działalność samorządu rolniczego. Odznakę honorową Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi „Zasłużony dla rolnictwa” otrzymali Panowie: Józef Kołomański, Bogdan Pona i Czesław Teleszko. Srebrny medal Dolnośląskiej Izby Rolniczej „Zasłużony dla samorządu rolniczego” otrzymali: Pani Renata Prygiel-Bednarek – delegatka Rady Powiatowej DIR Powiatu Oleśnickiego z gminy Bierutów, Pani Jolanta Szymczak – delegatka Rady Powiatowej DIR Powiatu Oleśnickiego z gminy Międzybórz, Pan Zbigniew Mazur – delegat Rady Powiatowej DIR Powiatu Oleśnickiego z gminy Dziadowa Kłoda oraz Pan Maciej Uba – delegat Rady Powiatowej DIR Powiatu Oleśnickiego z gminy Oleśnica. Odznaczenia wręczyli Pan Ryszard Borys – Wiceprezes Dolnośląskiej Izby Rolniczej, Pan Jan Dżugaj – Starosta Oleśnicki oraz Pan Jan Smorawski – delegat do Walnego Zgromadzenia DIR. Z kolei podziękowania, w formie pamiątkowych tabliczek, od Pana Cezarego Przybylskiego – Marszałka Województwa Dolnośląskiego oraz Pana Leszka Grali – Prezesa Dolnośląskiej Izby Rolniczej, za pracę na rzecz dolnośląskiego rolnictwa, otrzymali: Pan Jan Smorawski i Pan Krzysztof Polański – delegat Rady Powiatowej DIR Powiatu Oleśnickiego z gminy Oleśnica.

Jako pierwszy głos zabrał Pan Jan Dżugaj – Starosta Oleśnicki, który przedstawił skład osobowy nowej rady i zarządu powiatu. Następnie poinformował zebranych, że będzie dążył, we współpracy z Instytutem Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach, do posadowienia w powiecie oleśnickim przynajmniej trzech stacji monitorujących ilość opadów. Informacja ta stanowiła nawiązanie do tegorocznej dramatycznej suszy, która dotknęła wiele gospodarstw w całym kraju i w sposób bezlitosny obnażyła niedoskonałości funkcjonującego obecnie systemu jej monitoringu, a zwłaszcza zbyt małą w stosunku do potrzeb liczbę stacji monitorujących ilość opadów.

Następnie głos zabrali prelegenci. Jako pierwszy wystąpił Pan Henryk Bajcar – Powiatowy Lekarz Weterynarii w Oleśnicy. Stwierdził, że w ostatnim czasie żyjemy pod presją dwóch groźnych chorób – ptasiej grypy i, przede wszystkim, ASF (afrykańskiego pomoru świń po raz pierwszy stwierdzonego w Afryce Północnej). Afrykański pomór świń (ASF) występuje w Polsce od lutego 2014 roku. To śmiertelna, zakaźna oraz zaraźliwa choroba świń oraz dzików. Nie zagraża życiu i zdrowiu człowieka. Powoduje jednak znaczne straty dla właścicieli świń oraz dla producentów mięsa wieprzowego. Zwalczanie choroby polega na likwidacji całego stada. Nie ma na nią skutecznej szczepionki, gdyż zwierzęta padają zanim zdążą wytworzyć przeciwciała.

Jak rozpoznać ASF?

U zwierząt występuję gorączka, może osiągać nawet do 42°C, przyśpieszony oddech, osowiałość, możliwa utra­ta apetytu i pragnienia (niekoniecznie), przekrwienia lub zasinienia mogą wystąpić na uszach, ogonie, kończynach i klatce piersiowej. Zazwyczaj pierwsze w stadzie chorują duże sztuki: lochy, knury, tuczniki. Padnięcia nawet poje­dynczych świń w stadzie mogą być skutkiem rozwijania się zakażenia świń wirusem ASF w gospodarstwie. Nie należy zatem zwlekać ze zgłoszeniem informacji o niepokojących objawach do lekarza weterynarii opiekującego się stadem lub do najbliższej lecznicy dla zwierząt. W przypadku wykrycia ASF w gospodarstwie, w którym przestrzegane są przepisy prawa dotyczące zdrowia zwierząt oraz identyfikacji i rejestracji świń – właścicielowi przysługuje pełne od­szkodowanie za zabite zwierzęta, zniszczone produkty i sprzęt w gospodarstwie. Głównym wektorem przenoszenia tego wirusa jest człowiek, a rezerwuarem jego występowania – środowisko leśne (dziki). Priorytetową kwestią w walce z ASF jest przestrzeganie zasad bioasekuracji. Podstawowe zasady bioasekuracji gospodarstw utrzymujących świnie na terenie całego kraju określa Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 lutego 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń (Dz. U. 2018 poz. 360). Od dnia 28 lutego 2018 r. powyższe wymagania obowiązują w gospodarstwach, w których utrzymywane są świnie, zlokalizowanych na terytorium RP poza obszarami objętymi restrykcjami (poza obszarem zagrożenia, objętym ograniczeniami i obszarem ochronnym). Od kwietnia 2018 r. prowadzone są planowe kontrole weterynaryjne w zakresie spełnienia ww. wymagań. Wymagania ustanowione w tym rozporządzeniu mają na celu zwiększenie ochrony stad świń przed ASF w gospodar­stwach położonych na terytorium Polski poza obszarami objętymi restrykcjami w związku z występowaniem ASF (poza obszarem zagrożenia, objętym ograniczeniami i ochronnym).

Wymagania dla gospodarstw, w których utrzymywane są świnie:

• karmienie świń paszą zabezpieczoną przed dostępem zwierząt wolno żyjących,
• prowadzenie rejestru środków transportu do przewozu świń wjeżdżających na teren gospodarstwa oraz rejestru wejść do pomieszczeń, w których są utrzymywane świnie,
• zabezpieczenie budynku, w którym są utrzymywane świnie, przed dostępem zwierząt wolno żyjących oraz domowych,
• utrzymywanie świń w odrębnych, zamkniętych pomieszczeniach, w których są utrzymywane tylko świnie, mających oddzielne wejścia oraz niemających bezpośredniego przejścia do innych pomieszczeń, w których są utrzymywane inne zwierzęta kopytne,
• wykonywanie czynności związanych z obsługą świń wyłącznie przez osoby, które wykonują te czynności tylko w danym gospodarstwie,
• stosowanie przez osoby wykonujące czynności związane z obsługą świń, przed rozpoczęciem tych czynności, środków higieny niezbędnych do ograniczenia ryzyka szerzenia się afrykańskiego pomoru świń, w tym mycie i odkażanie rąk oraz oczyszczanie i odkażanie obuwia,
• bieżące oczyszczanie i odkażanie narzędzi oraz sprzętu wykorzystywanych do obsługi świń,
• używanie przez osoby wykonujące czynności związane z obsługą świń odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego przeznaczonego wyłącznie do wykonywania tych czynności,
• wyłożenie mat dezynfekcyjnych przed wejściami do pomieszczeń, w których są utrzymywane świnie i wyj­ściami z tych pomieszczeń, przy czym szerokość wyłożonych mat powinna być nie mniejsza niż szerokość danego wejścia lub wyjścia, a długość – nie mniejsza niż 1 m, a także stałe utrzymywanie tych mat w stanie zapewniającym utrzymanie skuteczności działania środka dezynfekcyjnego,
• sporządzenie przez posiadaczy świń spisu posiadanych świń, z podziałem na prosięta, warchlaki, tuczniki, lochy, loszki, knury i knurki oraz bieżące aktualizowanie tego spisu,
• zabezpieczenie wybiegu dla świń podwójnym ogrodzeniem o wysokości wynoszącej co najmniej 1,5 m, związanym na stałe z podłożem – w przypadku utrzymywania świń w gospodarstwie w systemie otwartym.

W gospodarstwach, w których utrzymywane są świnie obowiązuje również zakaz:

• wnoszenia i wwożenia na teren gospodarstwa, w którym są utrzymywane świnie, zwłok dzików, tusz dzików, części tusz dzików i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z dzików oraz materia­łów i przedmiotów, które mogły zostać skażone wirusem ASF,
• wykonywania czynności związanych z obsługą świń przez osoby, które w ciągu ostatnich 72 godzin uczestni­czyły w polowaniu na zwierzęta łowne lub odłowie takich zwierząt,
• karmienia świń zielonką lub ziarnem pochodzącymi z obszaru objętego ograniczeniami lub obszaru zagroże­nia, chyba, że tę zielonkę lub to ziarno poddano obróbce w celu unieszkodliwienia wirusa ASF lub składowa­no w miejscu niedostępnym dla dzików co najmniej przez 30 dni przed ich podaniem świniom,
• wykorzystywania w pomieszczeniach, w których są utrzymywane świnie słomy na ściółkę dla zwierząt, po­chodzącej z obszaru objętego ograniczeniami lub obszaru zagrożenia, chyba, że tę słomę poddano obróbce w celu unieszkodliwienia wirusa ASF lub składowano w miejscu niedostępnym dla dzików co najmniej przez 90 dni przed jej wykorzystaniem.

Afrykański pomór świń (ASF) to groźna choroba wirusowa, na którą chorują wyłącznie świnie i dziki. Ludzie nie są wrażliwi na zakażenie wirusem ASF, stąd choroba ta nie stwarza zagrożenia dla ich zdrowia i życia. Występowanie ASF wśród dzików stanowi jednak bardzo poważne zagrożenie dla trzody chlewnej.

W związku z zagrożeniem ASF należy pamiętać, że w lesie:

• nie wolno pozostawiać żadnych odpadków żywnościowych;
• należy powstrzymać się od wywoływania hałasu, który powoduje płoszenie dzików (w tym używania sprzętów lub pojazdów powodujących hałas);
• nie należy spuszczać psów ze smyczy.

Ścisłe przestrzeganie niniejszych zasad minimalizuje ryzyko ewentualnego rozprzestrzenienia się choroby, w tym ryzyko wprowadzenia ASF do gospodarstw, w których utrzymywane są świnie. Wirus ASF może przez długi czas utrzymywać się w zwłokach padłych dzików, dlatego powinny być one usuwane ze środowiska. Pojęcie „padłe dziki” oznacza zwłoki dzików (w tym dzików zabitych w wypadkach komunikacyjnych) świeże lub w dowolnym stadium rozkładu, w tym również kości dzików.

Zasady postępowania w przypadku znalezienia padłego dzika

1. Jeżeli to możliwe, należy oznakować miejsce znalezienia zwłok dzika w celu ułatwienia ich odnalezienia przez właściwe służby.
2. Należy powstrzymać się od dotykania zwłok dzika i pozostawić je w miejscu znalezienia. Nie należy zbliżać się do miejsca znalezienia zwłok.
3. Należy zgłosić fakt znalezienia padłego dzika do właściwego miejscowo powiatowego lekarza weterynarii lub najbliższej lecznicy weterynaryjnej, straży miejskiej, miejscowego koła łowieckiego lub powiadomić o tym fakcie starostę, burmistrza, wójta gminy. W trakcie zgłoszenia należy podać miejsce znalezienia zwłok (np. charakterystyczne punkty orientacyjne lub współrzędne GPS), dane osoby zgłaszającej (w tym numer telefonu kontaktowego), liczbę znalezionych zwłok dzików w danym miejscu, ewentualnie stan zwłok padłych dzików (stan ewentualnego rozkładu, wyłącznie kości).
4. Należy pamiętać, że osoba, która:

• miała kontakt z dzikami na obszarach występowania ASF, po powrocie do domu musi zastosować środki higieny ograniczające ryzyko szerzenia się ASF, w tym odkazić ręce, starannie wyczyścić i zdezynfekować obuwie, a odzież przeznaczyć do prania;
• znalazła padłego dzika (i potencjalnie mogła mieć kontakt z wirusem ASF) przez 72 godziny po tym fakcie nie powinna wchodzić do miejsc, w których utrzymywane są świnie i nie powinna wykonywać czynności związanych z obsługą świń.

            Następnie głos zabrał Pan Czesław Teleszko z Powiatowego Zespołu Doradztwa Rolniczego w Oleśnicy, który podsumował działalność Zespołu w 2018 r. Pracownicy Powiatowego Zespołu Doradztwa Rolniczego w Oleśnicy przeprowadzili w 2018 roku liczne szkolenia dla rolników, m.in. „Prowadzenie gospodarstwa ekologicznego – rejestry, dokumentacja i zasady kontroli”, „Upowszechnianie zasad prawidłowej gospodarki nawozowej, w tym propagowanie zasadności badania gleb i ich wapnowania”, „BHP w gospodarstwach rolnych”, „Technologia uprawy roślin przemysłowych”, „Pozyskiwanie środków finansowych na rozwój gospodarstw rolnych w ramach PROW 2014-2020”, „Zwiększenie udziału roślin wysokobiałkowych w strukturze zasiewów w tym: groch pastewny, bobik, soja bez GMO oraz zwiększenie ich wykorzystania w przemyśle paszowym”, „Zasady przyznawania płatności bezpośrednich na rok 2018 w tym zasady wypełniania wniosku o płatności w formie elektronicznej e-wniosek”, „PROW 2014-2020 – Restrukturyzacja małych gospodarstw”, „Ubezpieczenia w rolnictwie obowiązkowe i społeczne”. Pracownicy PZDR w Oleśnicy pomagali ponadto rolnikom przy wypełnianiu wniosków, m.in.: o przyznanie pomocy na „Premie dla młodych rolników” (6 wniosków), o dopłaty obszarowe (1 100 wniosków), o przyznanie pomocy na „Restrukturyzację małych gospodarstw” (2 wnioski), o dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany (4 wnioski).

W następnej kolejności Pan Arkadiusz Tracz z Biura Powiatowego ARiMR w Oleśnicy przedstawił działalność Biura w 2018 r. W roku 2018 do Biura Powiatowego wpłynęły 3 044 wnioski o dopłaty bezpośrednie. Dla ok. 97% wniosków wypłacono już zaliczki w wysokości do 70 % wartości. W chwili obecnej stanowi to kwotę ok. 30 mln zł. Wniosków o dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany wpłynęło 376. Wydano 153 decyzje. Wypłata została wstrzymana ze względu na wyczerpanie się środków dostępnych w ramach pomocy de minimis. W bieżącym roku do Biura Powiatowego ARiMR w Oleśnicy wpłynęły również 653 wnioski o przyznanie pomocy klęskowej dla rolników, których gospodarstwa ucierpiały wskutek tegorocznej suszy: 233 wnioski na kwotę ok. 2 mln zł dotyczą środków w ramach formuły pomocy de minimis, natomiast 420 wniosków na kwotę 6 700 000 zł dotyczy środków w ramach pomocy publicznej. Do chwili obecnej wypłacono również kwotę 830 000 zł w ramach przyznania płatności ONW. W następnej kolejności przedstawione zostały zasady wpisu do Krajowego Rejestru Kół Gospodyń Wiejskich koła utworzonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich. Na terenie jednej wsi może mieć siedzibę jedno koło gospodyń wiejskich a terenem działalności koła gospodyń wiejskich może być jedna bądź więcej wsi. Koła mogą wykonywać zadania także poza terenem swojej działalności, w tym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz poza jej granicami. Nazwa koła gospodyń wiejskich odróżnia tworzone koło od innych kół, w szczególności przez odniesienie się do terenu działalności koła. W okresie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy KGW, koła gospodyń wiejskich działające na podstawie przepisów dotychczasowych, w szczególności na podstawie ustawy z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników (Dz. U. poz. 217, z późn. zm.) oraz na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r. poz. 210 oraz z 2018 r. poz. 723), przy rejestracji w oparciu o przepisy ustawy KGW mają prawo pierwszeństwa przed kołami, które miałyby zostać utworzone na podstawie przepisów niniejszej ustawy na terenie tych samych wsi. Członkiem koła gospodyń wiejskich może być każda osoba, która ukończyła lat 18 i której miejscem zamieszkania jest wieś będąca terenem działalności koła. Jednocześnie można być członkiem tylko jednego koła gospodyń wiejskich. Za zgodą przedstawicieli ustawowych w działalności koła mogą brać także udział osoby, które ukończyły lat 13. Osoby te mogą również tworzyć młodzieżowe i dziecięce organizacje wspomagające realizację celów koła. Z inicjatywą założenia koła gospodyń wiejskich może wystąpić co najmniej 10 osób, które ukończyły 18 lat i których miejscem zamieszkania jest wieś będąca terenem działalności koła. Szczegółowe zasady i warunki wstępowania do kół i występowania z kół gospodyń wiejskich określają statuty. Statut może przewidywać dodatkowe wymogi dla członków koła. Koło gospodyń wiejskich działa na podstawie uchwalonego przez siebie statutu. Koło gospodyń wiejskich może działać na podstawie wzorcowego statutu, którego treść określa załącznik do ustawy o KGW. W każdym czasie koło gospodyń wiejskich działające na podstawie wzorcowego statutu może przyjąć własny statut, zgodny z poniższymi wymogami. Statut określa w szczególności:

1. nazwę i siedzibę koła;
2. podmiotowy i terytorialny zakres działania koła;
3. cele i zadania koła oraz środki ich realizacji;
4. zakres i przedmiot działalności zarobkowej prowadzonej przez koło;
5. sposób nabywania i utraty członkostwa oraz przyczyny utraty członkostwa w kole;
6. prawa i obowiązki członków koła;
7. sposób ustanawiania i regulowania składek członkowskich;
8. organy koła, ich kompetencje, okres kadencji oraz tryb ich wyboru i odwoływania przed upływem kadencji;
9. warunki podejmowania i ważności uchwał organów koła;
10. sposób reprezentowania koła na zewnątrz w szczególności sposób zaciągania zobowiązań majątkowych;
11. majątek koła oraz sposób dysponowania tym majątkiem;
12. zasady tworzenia i wykorzystania kapitałów (funduszy) własnych;
13. tryb zmiany statutu koła;
14. tryb likwidacji koła.

Koło gospodyń wiejskich podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Kół Gospodyń Wiejskich prowadzonego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Koło gospodyń wiejskich nabywa osobowość prawną z chwilą dokonania wpisu do rejestru. W imieniu koła działa komitet założycielski do czasu rejestracji koła gospodyń wiejskich, a następnie do czasu wyboru zgodnie ze statutem jego organów. Komitet założycielski składa do kierownika właściwego miejscowo powiatowego biura Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wniosek o wpis koła gospodyń wiejskich do rejestru wraz ze statutem lub oświadczeniem o przyjęciu wzorcowego statutu. Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa dokonuje, w drodze decyzji, wpisu koła gospodyń wiejskich do rejestru po stwierdzeniu, że statut koła jest zgodny z przepisami prawa,  założyciele koła spełniają wymagania określone w ustawie o KGW oraz w rejestrze nie dokonano wpisu koła z siedzibą w tej samej wsi. Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, po dokonaniu wpisu, wydaje zaświadczenie o wpisaniu koła do rejestru. Wniosek o wpis koła gospodyń wiejskich do KRKGW (wraz z załącznikami) zawiera w szczególności:

• nazwę koła;
• siedzibę i adres koła;
• wskazanie terenu działania koła;
• listę założycieli koła zawierającą ich imiona i nazwiska oraz miejsce zamieszkania;
• oświadczenia założycieli koła o woli wejścia w skład jego członków oraz o miejscu zamieszkania na obszarze wsi mającej być terenem działalności koła;
• adres do doręczeń koła;
• własnoręczne podpisy założycieli koła;
• informacje o osobie lub osobach umocowanych do reprezentacji koła oraz opis sposobu reprezentacji koła;
• podpisy osób wybranych w skład komitetu założycielskiego.

Organem właściwym do spraw wpisu do KRKGW jest Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Do wydania decyzji o wpisaniu koła do rejestru oraz wydania zaświadczenia Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa może upoważnić kierownika biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa właściwego ze względu na siedzibę koła. Wniosek składa się na formularzu opracowanym i udostępnionym przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Wniosek o wpis koła gospodyń wiejskich do KRKGW wraz ze statutem lub oświadczeniem o przyjęciu wzorcowego statutu (stanowiącego załącznik do ustawy o KGW) składa się do kierownika właściwego miejscowo powiatowego biura Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Jeśli Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa stwierdzi, że statut koła lub jego zmiany nie spełniają wymogów, wyznaczy kołu termin na dokonanie odpowiednich poprawek pod rygorem odmowy wpisu do rejestru. Ponadto, odmowa wpisu może jeszcze nastąpić w szczególności, gdy:

1. co najmniej 10 założycieli Koła nie spełnia wymagań określonych w ustawie o KGW;
2. w KRKGW jest już zarejestrowane Koło z siedzibą w tej samej wsi, z uwzględnieniem prawa pierwszeństwa Kół działających na podstawie przepisów dotychczasowych;
3. siedziba Koła nie jest wsią lub terenem działalności Koła nie są miejscowości będące wsią;
4. co najmniej 10 członków Koła działającego na podstawie przepisów dotychczasowych nie spełnia wymagań określonych w ustawie o KGW.

W okresie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy KGW, koła gospodyń wiejskich działające na podstawie przepisów dotychczasowych, w szczególności na podstawie ustawy z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników (Dz. U. poz. 217, z późn. zm.) oraz na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r. poz. 210 oraz z 2018 r. poz. 723), przy rejestracji w oparciu o przepisy ustawy KGW mają prawo pierwszeństwa przed kołami, które miałyby zostać utworzone na podstawie przepisów niniejszej ustawy na terenie tych samych wsi. Dotychczas działające koło gospodyń wiejskich może złożyć wniosek o wpis koła gospodyń wiejskich do rejestru lub złożyć oświadczenie o rezygnacji z prawa pierwszeństwa. Takie stanowisko winno zostać zajęte w ciągu miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy o KGW. Po upływie tego terminu wpis do rejestru będzie dokonywany zgodnie z kolejnością złożonych wniosków dla danej miejscowości. Do kół gospodyń wiejskich działających na podstawie przepisów dotychczasowych, które wystąpią o rejestrację w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy, nie stosuje się ograniczenia co do jednego koła w jednej wsi. Do czasu rejestracji koła gospodyń wiejskich istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy działają na podstawie statutów dotychczasowych. W razie sprzeczności między statutami dotychczasowymi a przepisami niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o KGW. Działające w dniu wejścia w życie ustawy koła gospodyń wiejskich mogą dostosować statuty do wymagań ustalonych w ustawie i wystąpić z wnioskiem o dokonanie wpisu koła gospodyń wiejskich do rejestru zgodnie z przepisami ustawy. Do wniosku o wpis koła gospodyń wiejskich do rejestru, koła działające przed wejściem w życie niniejszej ustawy mogą dołączyć dokumenty poświadczające ich dotychczasową działalność, w szczególności statuty, zaświadczenia z organów jednostek samorządu terytorialnego, samorządu sołeckiego lub innych instytucji albo osób godnych zaufania. Koła gospodyń wiejskich, które w okresie miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie wystąpią z wnioskiem o dokonanie wpisu koła gospodyń wiejskich do rejestru zgodnie z przepisami ustawy o KGW, działają na podstawie przepisów dotychczasowych. Pozostałe zasady wpisu do KRKGW, są tożsame z ogólnymi zasadami dotyczącymi wpisu kół, tworzonych na podstawie przepisów ustawy o KGW. Zgodnie z zapisami § 7 rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 28 listopada 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania oraz rozliczania przez Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa pomocy finansowej z budżetu państwa dla kół gospodyń wiejskich oraz jej wysokości (Dz.U. poz. 2229), w 2018 roku wniosek o przyznanie pomocy może być złożony nie później niż do dnia 27 grudnia. Za datę złożenia wniosku o przyznanie pomocy uważa się datę wpływu tego wniosku do Agencji.

Kolejnym prelegentem był Pan Michał Ciura z Nadzoru Wodnego w Namysłowie, który poinformował zebranych, że powiat oleśnicki podzielony jest na 4 Nadzory Wodne: w Namysłowie, w Oleśnicy, w Miliczu i w Trzebnicy. Następnie przedstawił pokrótce zadania i kompetencje Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie. W Państwowym Gospodarstwie Wodnym Wody Polskie na wszystkich szczeblach struktury działają trzy podstawowe piony merytoryczne:

• Pion ochrony przed powodzią i suszą,
• Pion usług wodnych,
• Pion zarządzania środowiskiem wodnym.

Pion ochrony przed powodzią i suszą zajmuje się wszystkimi sprawami związanymi z tymi zjawiskami: planowaniem, przygotowaniem projektów i realizacją inwestycji oraz utrzymaniem i eksploatacją obiektów hydrotechnicznych. Pion prowadzi też sprawy związane z zapewnieniem wody na potrzeby rolnictwa oraz sprawy związane z monitorowaniem sytuacji hydrologicznej i sytuacjami kryzysowymi. Pion usług wodnych zajmuje się wszystkimi sprawami związanymi z użytkownikami wód, przede wszystkim wydawaniem zgód wodnoprawnych, naliczaniem opłat za usługi wodne, kontrolą gospodarowania wodami, współpracą z różnymi użytkownikami wód, m.in. w sprawach dotyczących żeglugi śródlądowej, energetyki, przemysłu, turystyki i rekreacji. Pion zarządzania środowiskiem wodnym zajmuje się sprawami związanymi przede wszystkim z wdrażaniem dyrektyw unijnych, takich jak tzw. Ramowa Dyrektywa Wodna, dyrektywa w zakresie ochrony wód morskich, dyrektywa w zakresie oczyszczania ścieków komunalnych czy Dyrektywa Azotanowa. Ponadto pion prowadzi sprawy związane z obszarami chronionymi, takimi jak NATURA 2000. Również w tym pionie prowadzony jest System Informatyczny Gospodarki Wodnej. Nadzór nad działalnością spółek wodnych przejęli starostowie. Przy okazji wystąpienia Pana Michała Ciury Pan Jan Smorawski poruszył kwestię zatorów tworzonych przez bobry na ciekach wodnych, które szczególnie ostatnio stały się powszechnym i uciążliwym problemem dla rolników z powiatu oleśnickiego. Okazało się, że prośbę o usunięcie takiego zatoru można skierować do właściwego Nadzoru Wodnego. W piśmie takim bezpieczniej jest używać sformułowania „zator” a nie „tama”, gdyż na usunięcie tamy bobrowej potrzebna jest zgoda Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska we Wrocławiu. Wody Polskie regularnie występują do RDOŚ o wydanie zgody na bezterminowe usuwanie tam bobrowych.

            Cenną informację przekazała obecna na posiedzeniu Pani Dorota Wojciechowska – Naczelnik Wydziału Środowiska i Nieruchomości Starostwa Powiatowego w Oleśnicy. Przypomniała Ona uczestnikom spotkania o ograniczeniach obowiązujących w obrocie nieruchomościami, które w ewidencji gruntów i budynków mają oznaczenie Ls, czyli las. Gdy mają być sprzedane, prawo pierwokupu mają Lasy Państwowe. Zmiany wprowadziła nowelizacja z 13 kwietnia 2016 r. do ustawy o lasach. Przewiduje ona trzy przypadki, kiedy Lasom Państwowym przysługuje prawo pierwokupu (art. 37a ustawy). Po pierwsze, chodzi o nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako las. Po drugie, przeznaczone do zalesienia w miejscowym panie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o warunkach zabudowy. Po trzecie, dotyczy nieruchomości objętych planem urządzania lasu albo decyzją starosty określającą zadania gospodarki leśnej dla lasów rozdrobnionych.

Na zakończenie posiedzenia Pan Ryszard Borys – Wiceprezes Dolnośląskiej Izby Rolniczej przedstawił najważniejsze informacje z działalności Zarządu DIR, takie jak: wniesienie uwag do projektu zmiany ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, wniosek o podpisywanie przez KOWR umów dzierżawy na okres powyżej 10 lat, organizacja konferencji na temat rolnictwa na terenach górskich i podgórskich w Wałbrzychu w dniu 22 listopada 2018 r., udział przedstawicieli DIR w Narodowej Wystawie Rolniczej w Poznaniu.

dr inż. Anna Pętalska-Nispoń